Ten japoński pisarz tworzy niezwykłe historie zwykłych ludzi, mogące przytrafić się każdemu, nie tylko mieszkańcom Kraju Kwitnącej Wiśni. Buduje wizerunek Japonii pokazanej jako typowy kraj Zachodu, społeczeństwa konsumpcyjnego pełnego zagubionych życiowo i uczuciowo jednostek.
Najbardziej charakterystyczną cechą jego twórczości jest w mojej ocenie unikatowa umiejętność stworzenia obrazu opisywanych miejsc czy zdarzeń, których wspomnienie zostaje z nami na lata. Nie wykorzystuje przy tym, żadnych wyszukanych czy długich opisów. Przeciwnie, oszczędza słowa, które na kartach jego powieści płyną swobodnym, wolnym nurtem, zapełniając stopniowo umysł czytelnika i przenosząc go w inny świat. No właśnie. Tym co dodatkowo wyróżnia Murakamiego to umiejętność wplecenia w te zwykłe, obyczajowe historie pierwiastka fantazji. Jednakże robi to w sposób nienachalny, delikatny co sprawia często, że czytelnik nie zauważa cienkiej granicy wytyczonej przez pisarza pomiędzy rzeczywistością, a magią.
Postać i biografia pisarza jest sama w sobie ciekawa i mogłaby być kanwą interesującej powieści. Murakami Jako 30-letni właściciel pubu, szukający swojego miejsca w życiu, podczas przypadkowej wizyty na stadionie lekkoatletycznym postanawia nagle o odwrócić swoje życie do góry nogami. Z miejsca rezygnuje z własnej firmy i zaczyna pisać. I biegać. Te dwie pasje niejako kształtują jego nowe życie. Jogging i pisarstwo wyznaczają nowy kierunek, który w ostatnich latach regularnie owocuje umieszczaniem Murakamiego na krótkich listach „pewniaków” Literackiej Nagrody Nobla.
Gdybym miał wybrać tylko jedną z jego powieści bez wątpienia byłaby to „Kronika ptaka nakręcacza”. Historia zwykłego, japońskiego bezrobotnego, który przez kilka dni przeżywa dziwną historię, przewartościowującą jego życie, cele i stosunki rodzinne. Szare życie i fantastyczne wydarzenia jakie spotykają bohatera przeplatają się w tej książce tworząc niezapomniana mozaikę obrazów i postaci.
Stawiam Murakamiego wśród moich ulubionych pisarzy, zdecydowanie godnych polecenia i namawiam do niezrażania się tytułami jego powieści, które w istocie są trudne do uzasadnienia (np. 1Q84, Flipper roku 1973 czy Na południe od granicy, na zachód od słońca)
Dziękujemy, że przeczytałaś/eś nasz artykuł do końca. Zapraszamy do naszego serwisu ponownie!
trendowaci.com