Termometr lekarski – jego wady i zalety.

Termometr lekarski to urządzenie, które znajduje się w każdej domowej apteczce. Dzięki dość szerokiemu zakresowi mierzonych temperatur (od 32°C do 42°C), termometr pomoże szybko wyłapać niepokojący wzrost ciepłoty ciała i odpowiednio zareagować. Jaki model wybrać?

Kiedy gorączka nie jest zagrożeniem dla organizmu?

Nasz organizm podwyższoną temperaturą sygnalizuje, że dzieje się coś niepokojącego i zaznacza gotowość do obrony. Gorączka zmniejsza stężenie żelaza i cynku w osoczu krwi, powstrzymując namnażanie się bakterii i hamując rozwój choroby. Większa ciepłota ciała wpływa też na metabolizm, przyspieszając go.

  Dzięki temu szybciej pozbywamy się toksyn z organizmu, co skraca czas trwania choroby. O dobrym wpływie gorączki na powstrzymanie rozwoju choroby możemy mówić wtedy, gdy temperatura ciała nie przekracza 38,5°C.

W zależności od miejsca pomiaru, możemy je podzielić na kilka rodzajów:

1. tradycyjne – pomiar pod pachą, w odbycie lub pod językiem. Po każdym użyciu termometru trzeba go zdezynfekować;
2. douszne – pomiar w uchu. Wynik jest dokładny i otrzymuje się go szybko, ale przed następnym pomiarem należy wymienić jednorazową osłonkę;
3. bezdotykowe – pomiar na skroni lub na czole. Najszybszy sposób na zmierzenie temperatury ciała, bez konieczności dezynfekcji po każdym użyciu. 

Termometry szklane

Tradycyjne, szklane termometry bezrtęciowe cechuje dość długi czas pomiaru, który zwykle wynosi do 5 minut.

Przed każdym użyciem tego typu termometru trzeba go strzepnąć, a po użyciu – zdezynfekować. Pomiaru temperatury można dokonać w trzech miejscach – pod pachą, pod językiem oraz doodbytniczo (najdokładniejszy odczyt), przy czym podczas pomiaru w odbycie za “wyjściową” temperaturę ciała należy przyjąć 37°C. Największą zaletą szklanego termometru lekarskiego jest z pewnością brak baterii oraz konieczności ładowania co jakiś czas. Niestety, tym rodzajem termometru nie powinny posługiwać się dzieci, z uwagi na szklaną obudowę oraz ryzyko stłuczenia jej i skaleczenia się.

Termometry elektroniczne

Termometry elektroniczne wyglądają podobnie jak termometry szklane i przeznaczone są do mierzenia temperatury w tych samych miejscach: pod pachą, doustnie, doodbytniczo. Na tym podobieństwa się kończą. Termometrów elektronicznych nie trzeba strząsać przed pomiarem, a uzyskany wynik jest precyzyjny (dokładność do +0,1°C) i łatwy w odczytaniu dzięki małemu ekranowi. Największą zaletą elektronicznych termometrów lekarskich jest czas pomiaru temperatury, który waha się od 10 do 15 sekund. Koniec pomiaru sygnalizowany jest dźwiękowo. Wadą termometrów elektronicznych jest podatność na pole elektromagnetyczne (np. telefony komórkowe), która może rozstrajać urządzenia. Do wad należy zaliczyć także konieczność wymiany baterii, co na szczęście w większości modeli można zrobić samodzielnie w domu.

Termometry bezdotykowe (sensoryczne)

Termometry bezdotykowe są najbardziej zaawansowane technicznie, dzięki czemu pomiar temperatury ciała odbywa się bez kontaktu fizycznego z badanym. Do kontroli temperatury ciała wykorzystują technologię IR (podczerwień). Odczyt jest precyzyjny i szybki (około 1 sekundy), dlatego ten typ termometrów najczęściej wykorzystują szpitale oraz rodzice małych dzieci, którym ciężko wytrzymać w bezruchu podczas pomiaru. Wynik badania wyświetlany jest na monitorze, a wiele modeli oferuje także możliwość zapisania kilku lub kilkunastu ostatnich pomiarów. Aby wynik badania był wiarygodny, trzeba ściśle stosować się do zaleceń producenta. Dodatkowo badana powierzchnia (najczęściej czoło) powinna być przygotowana w odpowiedni sposób: wolna od kremów, odtłuszczona i odsłonięta (należy odgarnąć włosy). Wadą termometrów sensorycznych jest konieczność ładowania lub wymiany baterii co jakiś czas.